پرنده افسانه ای ققنوس

دراساطیر ایران، قُقنوس یا قُقنُس، معرب کلمه ی یونانی کوکنوس (Kuknos)، و همتــای کلمه ی هند و اروپایی و چینی فونیکس است و چنین می‌ نماید که شکل آن ترتیب و برآیندی از قرقاول، مرغ چینی و آمیــزه ی آن با دیــگرمــرغــان اسطوره ایست در این روایت ققنـــوس همتـــای قو در ادبیات اروپــایی است که با آوازخـوانـی ، زیست و زندگی خــود را به پــایــان می‌بــرد. اساساً در ادبیات ایــران نیـــز همچــون ادبیــات هنــد و اروپـایی، سوختــن در رنــج خــویش و از خـاکستــر خــود برآمـدن و تـولدی دیـگر، راه بــه اسطــوره ی ققنــوس دارنـد. در فرهنگ انگلیسی زبان، ققنوس Phoenix پرنده‌ای است افسانه‌ای و بسیار زیبا و در نوع خود منحصر به ‌فرد ، که بنا بر افسانه‌ها 500 یا 600 سال در صحاری غرب عمر می‌کند، خود را بر تلی از خاشاک می‌سوزاند، و از خاکستر حاصل، خود او دگر بار با طراوت جوانی سر برمی‌آورد و دور دیگری از زندگی را آغاز می‌کند و می‌گذراند. ققنوس در فرهنگ اروپایی غالباً تمثیلی از فناناپذیری و حیات جاودان است. ققنوس در اصل از ایران باستان به فرهنگ اروپا راه یافته است.